Οι άγγελοί μου...

Εμένα οι άγγελοί μου δεν είναι ξανθοί με φωτοστέφανα,

είναι μελαχρινοί,μα με λαχτάρα στα βλέμματα...

Δεν φορούν λευκούς χειτώνες και μισούν το καλοκαίρι,

ζουν στους πιο βαρείς χειμώνες αλλά ακόμα σου κρατούν το χέρι...

Κρύβουν πάντα μέσα τους μια μελαγχολία,

αλλά με θέληση και πόθο ξεπερνούν κάθε δυσκολία...

Στέκονται πάντα δίπλα μου και με βοηθάνε,

αλλά ποτέ τα μυστικά μου δεν τα μαρτυράνε!

Έχουν ζήσει εύκολες και δύσκολες κατάστασεις,

μα ποτέ δεν αναζήτησαν προφάσεις!

Έμαθαν πάντα να στηρίζουν ο ένας τον άλλον

αλλά ποτέ δεν ζήτησαν κάτι το παραπάνω...

Έχουν μάθει να ζούνε στην αλήθεια και όχι να πλάθουν παραμύθια!

Αγαπούσαν ανέκαθεν την ποίηση,

μα απέφευγαν κάθε παραποίηση...

Ήτανε λάτρεις της μουσικής και της φαντασίας,

πίστευαν στις ιδέες μου και ήταν συνεργάτες σε κάθε μικρή μου συνωμοσία...

Κάπως έτσι έχω μάθει και εγώ να βλέπω τα πράγματα και 

ίσως γι'αυτό να μην μπορώ να προσαρμοστώ σε προγράμματα!

Ακόμα και αν αυτά τα πλάσματα τα έχω φτιάξει με την φαντασία μου,

έχω μάθει να υποστηρίζω κάθε δημιουργία μου!